Nastał Rybka, pierwszy czerwony wpuszczony na sztokholmskie salony (rym niezamierzony). Był dyplomatą z londyńskim stażem, oraz zamiłowaniem do przeszłości w postaci PZPR-owskiego sekretarzowania w Żyrardowie albo innym Sochaczewie (wedle dzisiejszej nomenklatury Rybka byłby baronem). Niewielki,Czytaj dalej

Koło południa telefon od wuja Tarwida, pułkownika odrodzonego wojska polskiego i mojego ojca chrzestnego. Wujek kategorycznie zabronił Mamie wychodzenia z domu, bo pogoda bardzo niepewna. Nie mylił się, dwie godziny później przed naszymi oknami, mieszkaliśmyCzytaj dalej

Pewnego, mrocznego popołudnia, w listopadzie wiatr hulał za oknem, a deszcz padał ukośnie. Do redakcji warszawskiego wydawnictwa Andromeda, gdzie wówczas pracowałem, wszedł w ociekającym wodą kapeluszu z postawionym kołnierzem płaszcza mój przyjaciel Zbyszek z zawoduCzytaj dalej

Czuję się zdezorientowany, to mało powiedziane. Mówiąc wprost zacząłem się trochę bać bo zrozumiałem, że nowe technologie stają się bezpośrednim zagrożeniem dla wszystkich, dla całej ludzkości. Nigdy jeszcze w swojej historii człowiek nie miał narzędzi, któreCzytaj dalej

Gregor Wróblewski (ur. w 1952 r., jest artystą, założycielem Tensta Konsthall, a także wieloletnim kierownikiem projektów, w latach 1999–2005 był członkiem zarządu Moderna Museet w Sztokholmie) tak pisze na swoim profilu FB: Był rok 2007.Czytaj dalej

Chciałbym być artystą malującym obrazy. Komponowałbym na płótnie alegorie i wyrażał uczucia w sposób tak zwięzły i bezpośredni, jak tylko malarz potrafi. Pisarz potrzebuje setek, tysięcy słów, by wypowiedzieć to samo. Nigdy nie osiągnę efektuCzytaj dalej

Może nim być kobieta, może mężczyzna. Może mieć wyższe wykształcenie, dobre pochodzenie, majątek, dowolny kolor skóry, narodowość, wiek, może mieć wszystko naraz, może nosić mundur i fiolety. Kim jest? Jest pasożytem, który wzmacnia swoje siłyCzytaj dalej

Miliony ludzi obchodzą pieniądze. Mnie obchodzą mało. Nie wywodzę się z klasy miłującej cash i wywyższającego arystokratycznego oderwania od dóbr ziemskich, nie sposób mi przypisać. Z moich danych personalnych i statusu finansowego można łatwo odnotować,Czytaj dalej

Wraz z wiekiem tracimy na ruchliwości i trudniej przychodzi jasność myśli, za to zyskujemy na znajomości serc i zbliżamy ku duszom. Nauczeni doświadczeniami świata schyłku, nie wypowiadamy głośno swoich prawd, ale niestety czyniąc to występujemyCzytaj dalej

Najlepiej wystrzegać się uogólnień, potrafią być bardzo niebezpieczne. Czym jest państwo, jeśli nie sztucznym systemem, skonstruowanym na potrzeby stale zmieniających się życzeń zbiorowego istnienia i iluzją bezpieczeństwa? Można się zastanawiać czy w ogóle ma racjęCzytaj dalej

Jest osiemnasty stycznia, godzina dziesiąta czterdzieści sześć. Wszyscy wstrzymują oddechy, napięcie sięga zenitu. Wreszcie jest. Wyłania się z wolna, wysuwa się na moment ponad krawędź horyzontu. Brzeg czerwonej tarczy słońca, po miesiącach nieobecności, ukazuje sięCzytaj dalej

Nie mam słuchu ani głosu. Nie potrafię czysto powtórzyć żadnej melodii. Ale lubię słuchać pięknej muzyki. Operę jako formę sztuki uważam za przestarzałą. Są jednak arie których słucham z przyjemnością: chór niewolników z Aidy, arię torreadoraCzytaj dalej

Wielu ludzi boi się nie tyle starości, co starzenia. Starzenie budzi niepokój i jest jak chodzenie po cienkim lodzie. Gdy spoglądają wstecz, widzą poruszane migotliwymi cieniami aleje pięknych smukłych topoli, ale nie mają czasu naCzytaj dalej

Świat jest niewzruszony a przez to wspaniały. Szanuję go i kocham, bo w swoich obrotach wokół słońca ofiarowuje mi siebie ciągle na nowo i stale inaczej. Płynę więc tą przedziwną rzeką zdarzeń, z niespodziewanymi widokamiCzytaj dalej

Był rok 2000. W warszawskie Ostatki występował w Teatrze Wielkim, przeto na scenie bardzo poważanej, słynny iluzjonista amerykański David Copperfield. Natomiast na placu Piłsudskiego, nieopodal Grobu Nieznanego Żołnierza, zebrał się wielki tłum, żeby na wielkichCzytaj dalej

Tydzień temu minął tamten rok. Co przyniesie z sobą ten? Przeglądam „przewodnik po sobie”, czyli mały i zawsze pod ręką notatnik, gdzie zapisuję co uważam że warte zapamiętania, oraz różne różności bez ładu i składu.Czytaj dalej

Moją byłą żonę kochałem gorąco i zawsze, zawsze. Ona mnie nigdy, co powinno być dobrą, mocną zachętą dla mnie na budowanie podwalin pod trwałe i pełne żarliwej miłości małżeństwo. Niestety, reguły są nieraz powszechnie uznanymiCzytaj dalej

Biurokraci gryzmolą całymi dniami. Kolejne filiżanki kawy wypełniają ekrany służbowych komputerów. To wie akurat każdy, lecz docenia niewielu. Gryzmolą oraz stukają w klawisze osiem godzin dziennie, abyśmy mogli spokojnie egzystować w świetle przepisów regulujących życie.Czytaj dalej

Historia nieco stara, ale chyba warto ją odnotować. W czerwcu 2012 roku samobójstwo popełnił generał Sławomir Petelicki, postać dobrze znana szwedzkiej Polonii. W ostatnich latach życia generał był krytykiem rządu Donalda Tuska, więc jednocześnie bożyszczemCzytaj dalej