Sen. Kto wymyślił sen, nie był moim przyjacielem! Nocna lampka, zapalana i gaszona na poczet rzadko spełnianej obietnicy – „teraz to już zasnę na pewno!”. Zamykanie oczu łatwiejsze od zamykania myśli. Te dają się odsunąćCzytaj dalej

Moi rodacy – może ja też, trudno ocenić samego siebie – mają cechę doprowadzającą wielu, w tym mnie, do wściekłości. Jest to zadarty, często pod niebiosa zadarty nos. Pocieszam się, że tak jest wszędzie naCzytaj dalej

Ja kiepsko sobie radzę. Wojny, kryzysy, klimat, ale kapitalistycznych ram świata niewielu kwestionuje. Dziwne, myślę, społeczeństwa są wszędzie redukowane do ich wartości rynkowej i nie mamy z tym problemu? Być może to nie osiągnęło jeszczeCzytaj dalej

Trudno dać jednoznaczną odpowiedź, ale nie ulega wątpliwości, że sytuacja na świecie już bardzo dawno nie była tak niebezpieczna jak jest dzisiaj. Zwłaszcza, gdy dotychczasowy gwarant pewnej równowagi militarnej dla zachodniego świata – mam naCzytaj dalej

Naszym pierwszym pluszakiem była krowa koloru bordo zakupiona w ośrodku kultury czeskiej. Małżonek sprezentował krowę swej sędziwej babci. Ucieszyło to babcię, poprosiła, aby ją z krową sfotografować. Kiedy babcia odeszła Małżonek przejął opiekę nad krową.Czytaj dalej

Zmarły niedawno profesor Zbigniew Mikołejko był człowiekiem o udokumentowanej mądrości, co nie o każdym profesorze można powiedzieć. Był niewierzącym religioznawcą, chyba ateistą, może agnostykiem, w każdym razie człowiekiem wnikliwie badającym rozmaite szaleństwa rodzimego katolicyzmu. JednąCzytaj dalej

O kamieniołomie w Zachełmiu dowiedziałam się, gdy w miejscu tym dokonano sensacyjnego odkrycia paleontologicznego. A mianowicie, odnaleziono tutaj ślady dinozaurów. Ławice dolomitów Na powierzchni ławic dolomitów w południowo-wschodniej części wyrobiska skalnego we wspomnianej wiosce Zachełmie,Czytaj dalej

Do zwariowania jeden krok, jeden jedyny krok – nic więcej. Gdyby Andrzej Dąbrowski tak dziś zaśpiewał, sądzę że nieomal wszyscy by się z nim zgodzili. Ale do rzeczy. Dzieci się w Polsce rodzi mało? Prawda,Czytaj dalej

„Co” egzystuje w nurcie wieczności? Dusza! Innymi słowy – świadomość, tajemnicza wiązka energii, ego, zdające sobie sprawę, że istnieje i odbywa podróż. Dobrze, ale jeżeli podróż, to jaki jest jej cel? Ogromna i wchłaniająca wszystkoCzytaj dalej

Wymykałem się z komórki i, nie mówiąc nic Parce, udawałem się w stronę Ośrodka Polskiego. Był to lokal mieszczący się w najbogatszej dzielnicy miasta, ale jakże ubogi. Dwie małe salki, kuchenka i zamknięte na kluczCzytaj dalej

Kiedy byłem młody chciałem, aby życie przebiegało tak, jak w książkach, które nieomal dosłownie połykałem. Marzyłem o tym, żeby moje życie zostało wywrócone do góry nogami. Żeby powstała nowa, zapierającą dech w piersiach rzeczywistość, aCzytaj dalej

Czuję się zdezorientowany, to mało powiedziane. Mówiąc wprost zacząłem się trochę bać bo zrozumiałem, że nowe technologie stają się bezpośrednim zagrożeniem dla wszystkich, dla całej ludzkości. Nigdy jeszcze w swojej historii człowiek nie miał narzędzi,Czytaj dalej

W tej konkurencji jesteśmy mistrzami świata. Mieszkam w Szwecji 45 lat i to miejsce zamieszkania wybrałem świadomie. Nie był to przypadek, czy też kraj, w którym pieniądze jak magnes mnie tu przyciągnęły. Różnica między polskimCzytaj dalej

Nastał Rybka, pierwszy czerwony wpuszczony na sztokholmskie salony (rym niezamierzony). Był dyplomatą z londyńskim stażem, oraz zamiłowaniem do przeszłości w postaci PZPR-owskiego sekretarzowania w Żyrardowie albo innym Sochaczewie (wedle dzisiejszej nomenklatury Rybka byłby baronem). Niewielki,Czytaj dalej

Koło południa telefon od wuja Tarwida, pułkownika odrodzonego wojska polskiego i mojego ojca chrzestnego. Wujek kategorycznie zabronił Mamie wychodzenia z domu, bo pogoda bardzo niepewna. Nie mylił się, dwie godziny później przed naszymi oknami, mieszkaliśmyCzytaj dalej

Pewnego, mrocznego popołudnia, w listopadzie wiatr hulał za oknem, a deszcz padał ukośnie. Do redakcji warszawskiego wydawnictwa Andromeda, gdzie wówczas pracowałem, wszedł w ociekającym wodą kapeluszu z postawionym kołnierzem płaszcza mój przyjaciel Zbyszek z zawoduCzytaj dalej

Czuję się zdezorientowany, to mało powiedziane. Mówiąc wprost zacząłem się trochę bać bo zrozumiałem, że nowe technologie stają się bezpośrednim zagrożeniem dla wszystkich, dla całej ludzkości. Nigdy jeszcze w swojej historii człowiek nie miał narzędzi, któreCzytaj dalej

Gregor Wróblewski (ur. w 1952 r., jest artystą, założycielem Tensta Konsthall, a także wieloletnim kierownikiem projektów, w latach 1999–2005 był członkiem zarządu Moderna Museet w Sztokholmie) tak pisze na swoim profilu FB: Był rok 2007.Czytaj dalej

Chciałbym być artystą malującym obrazy. Komponowałbym na płótnie alegorie i wyrażał uczucia w sposób tak zwięzły i bezpośredni, jak tylko malarz potrafi. Pisarz potrzebuje setek, tysięcy słów, by wypowiedzieć to samo. Nigdy nie osiągnę efektuCzytaj dalej

Może nim być kobieta, może mężczyzna. Może mieć wyższe wykształcenie, dobre pochodzenie, majątek, dowolny kolor skóry, narodowość, wiek, może mieć wszystko naraz, może nosić mundur i fiolety. Kim jest? Jest pasożytem, który wzmacnia swoje siłyCzytaj dalej

Miliony ludzi obchodzą pieniądze. Mnie obchodzą mało. Nie wywodzę się z klasy miłującej cash i wywyższającego arystokratycznego oderwania od dóbr ziemskich, nie sposób mi przypisać. Z moich danych personalnych i statusu finansowego można łatwo odnotować,Czytaj dalej

Wraz z wiekiem tracimy na ruchliwości i trudniej przychodzi jasność myśli, za to zyskujemy na znajomości serc i zbliżamy ku duszom. Nauczeni doświadczeniami świata schyłku, nie wypowiadamy głośno swoich prawd, ale niestety czyniąc to występujemyCzytaj dalej

Najlepiej wystrzegać się uogólnień, potrafią być bardzo niebezpieczne. Czym jest państwo, jeśli nie sztucznym systemem, skonstruowanym na potrzeby stale zmieniających się życzeń zbiorowego istnienia i iluzją bezpieczeństwa? Można się zastanawiać czy w ogóle ma racjęCzytaj dalej

Jest osiemnasty stycznia, godzina dziesiąta czterdzieści sześć. Wszyscy wstrzymują oddechy, napięcie sięga zenitu. Wreszcie jest. Wyłania się z wolna, wysuwa się na moment ponad krawędź horyzontu. Brzeg czerwonej tarczy słońca, po miesiącach nieobecności, ukazuje sięCzytaj dalej

Nie mam słuchu ani głosu. Nie potrafię czysto powtórzyć żadnej melodii. Ale lubię słuchać pięknej muzyki. Operę jako formę sztuki uważam za przestarzałą. Są jednak arie których słucham z przyjemnością: chór niewolników z Aidy, arię torreadoraCzytaj dalej

Wielu ludzi boi się nie tyle starości, co starzenia. Starzenie budzi niepokój i jest jak chodzenie po cienkim lodzie. Gdy spoglądają wstecz, widzą poruszane migotliwymi cieniami aleje pięknych smukłych topoli, ale nie mają czasu naCzytaj dalej

Świat jest niewzruszony a przez to wspaniały. Szanuję go i kocham, bo w swoich obrotach wokół słońca ofiarowuje mi siebie ciągle na nowo i stale inaczej. Płynę więc tą przedziwną rzeką zdarzeń, z niespodziewanymi widokamiCzytaj dalej

Był rok 2000. W warszawskie Ostatki występował w Teatrze Wielkim, przeto na scenie bardzo poważanej, słynny iluzjonista amerykański David Copperfield. Natomiast na placu Piłsudskiego, nieopodal Grobu Nieznanego Żołnierza, zebrał się wielki tłum, żeby na wielkichCzytaj dalej

Tydzień temu minął tamten rok. Co przyniesie z sobą ten? Przeglądam „przewodnik po sobie”, czyli mały i zawsze pod ręką notatnik, gdzie zapisuję co uważam że warte zapamiętania, oraz różne różności bez ładu i składu.Czytaj dalej

Moją byłą żonę kochałem gorąco i zawsze, zawsze. Ona mnie nigdy, co powinno być dobrą, mocną zachętą dla mnie na budowanie podwalin pod trwałe i pełne żarliwej miłości małżeństwo. Niestety, reguły są nieraz powszechnie uznanymiCzytaj dalej

Biurokraci gryzmolą całymi dniami. Kolejne filiżanki kawy wypełniają ekrany służbowych komputerów. To wie akurat każdy, lecz docenia niewielu. Gryzmolą oraz stukają w klawisze osiem godzin dziennie, abyśmy mogli spokojnie egzystować w świetle przepisów regulujących życie.Czytaj dalej