Na południowy-wschód od Jarnołtowa, tuż nad Jeziorem Pozorty leży malownicza wieś o nazwie Drynki. Drynki należą do gminy Małdyty, a w dalekiej przeszłości należały do jarnołtowskiej ewangelickiej parafii i urzędu stanu cywilnego w Gr. Arnsdorf.

Przed rokiem 1226

W czasach kiedy jeszcze na ziemiach polskich nie został sprowadzony przez Konrada Mazowieckiego zakon krzyżacki, ziemie dzisiejszych Drynek zamieszkiwali Prusowie. Mistrz krzyżacki urzędował w tym czasie w Wenecji, a nazywał się on Konrad von Sack. Zasłynął on wśród ludu niemieckiego tym, że zwolnił on Prusów z dziesięciny i pracy chłopskiej, ale nałożył na nich chlubny obowiązek świadczenia służby wojskowej z użyciem koni i broni. W czasach kiedy to w Drynkach mieszkali Prusowie, wieś ta nosiła nazwę Dryncken, co się tłumaczy jako Zdrążek.

Do roku 1749

W XIV wieku Drynki były własnością rodu von Houwald i pozostawały w ich rękach do roku 1749. Po śmierci Krzysztofa von Houwald’a, Drynki zakupił Joachim Ludolf von Brederlow, dotychczasowy właściciel Powodowa w gminie Rychliki. W roku 1785 we wsi Drynki, odnotowano jedynie 5 domów mieszkalnych. Ich właściciele byli bardzo ubodzy, pracujący jedynie na niewielkich poletkach. W roku 1826 Drynki wraz z całym małdyckim kluczem ziemskim, stały się własnością Friedricha Wilhelma Reichela. Jego syn Karl Wilhelm w około roku 1840 sprzedał Drynki Bernhardowi Ludwigowi Pfeiffer. Na przełomie lat 30 i 40 XIX stulecia, przybyły z Saksonii-Anhalt Johann Andreas Carl Wendenburg wdowiec po Amalii Theresie z domu Bischoff zakupił dla jednej ze swych zamężnych trzech córek majątek Drynki, które zwyczajowo nazwał on „perłą północy”.

Miał szkockie korzenie

Z niewiadomych przyczyn, w Drynkach pojawił się pewnego razu mający szkockie korzenie Percy Marshall, który ściągnął w to miejsce inne osoby szkockiego pochodzenia. W roku 1870 zasiadł wspomniany Percy Marshall wraz żoną Albertiną. w wybudowanym tutaj niewielkim murowano-drewnianym dworku. Posiadał on charakter willowy, o ceglanym licu, usytuowany był on z otwarciem widokowym na pobliskie jezioro. Cały budynek wzniesiono na stoku, który łagodnie opada ku brzegowi. Dworek wzniesiono na planie kwadratu, z czerwonej cegły i drewna. Jest to budynek dwukondygnacyjny z wysokim podpiwniczeniem, z obowiązkowo nawiązującą do junkierskiego stylu wieżą, którą umieszczono w narożu tego dworu od strony wjazdu. Jest ona kryta kopertowym dachem również o niewielkim spadku. Budynek z dachem czterospadowym, posiada też niedużą kalenicę równoległą do pobliskiej drogi. Od strony podwórza gospodarczego wybudowano w drynkowskiej rezydencji trójboczny wykusz, natomiast od strony jeziora taras o szerokości całej elewacji.

Piękny park

Obok budynku urządzono też niewielki park dworski, zajmujący prawie cały stok, który łagodnie opadał ku brzegowi jeziora. Rozciągał się on od dworu w kierunku jeziora Pozorty. W parku tym przeważał drzewostan liściasty z dominacją buków czerwonych i jesionów.

Ewa Michałowska-Walkiewicz