18 grudnia, w wieku 81 lat, zmarł w Sztokholmie znakomity puzonista i pianista – Stanisław Cieślak.

Urodził się w 1943 roku w Zduńskiej Woli, liceum muzyczne ukończył w Łodzi, a później Wyższą Szkołę Muzyczną w Warszawie. W Liceum poznał Michała Urbaniaka, przez którego poznał Zbigniewa Namysłowskiego. Na początku lat 60., będąc jeszcze uczniem Liceum Muzycznego w Łodzi, debiutował w zespole jazzu tradycyjnego Tiger Rag. Po przeprowadzce do Trójmiasta grał z takimi zespołami jak Jazz Players, Flamingo oraz Big Bandem Jana Tomaszewskiego. W tym okresie współpracował m.in. z Piotrem Nadolskim, Markiem Tarnowskim, Włodzimierzem Nahornym, Andrzejem Przybielskim i Władysławem Jagiełłą. Wraz z awangardowym kontrabasistą Helmutem Nadolskim był jednym z pierwszych polskich muzyków grających free jazz. W 1966 na festiwalu Jazz nad Odrą zdobył nagrodę dla najlepszego instrumentalisty. Był stałym członkiem Studia Jazzowego Polskiego Radia kierowanego przez Jana Ptaszyna Wróblewskiego.

W 1971 wszedł w skład kwintetu Zbigniewa Namysłowskiego. Z zespołem tym nagrał słynna płytę „Winobranie” (Polish Jazz vol.33). Płyta ta jest do tej pory uważana za jedną z najlepszych w historii polskiego jazzu. Po rozwiązaniu kwintetu współpracował z Januszem Muniakiem, Tomaszem Stańko, zespołem Bemibem, Henrykiem Majewskim i Orkiestrą Studia S1 Andrzeja Trzaskowskiego.

W 1976 wyjechał na stałe do Szwecji gdzie grał m.in. w takich zespołach jak big band saksofonisty Bernta Rosengrena i Tentecie pianisty Pera Henrika Wallina. Współpracował też z wybitnym poetą i piosenkarzem Cornelisem Vreeswijkiem.

Parę lat temu udzielił wywiadu Nowej Gazecie Polskiej opowiadając o swojej pracy muzyka jazzowego.

STREFA.SE

Król był zajęty… Rozmowa z mieszkającym w Sztokholmie muzykiem jazzowym Stanisławem Cieślakiem